کد مطلب:34962
شنبه 1 فروردين 1394
آمار بازدید:26
آيه شريفه، يوم ينفخُ في الصور، چند مرتبه در قرآن آمده و داراي چه پيامي است و قرآن از چند نفخ خبر ميدهد؟
اين تعبير چهار بار در قرآن مجيد در آيات 73 انعام و 102 طه و 87 نمل و 18 نبأ آمده است، در نخستين آيه ميفرمايد [در آن روز كه در صور دميده ميشود حكومت از آن اوست] «وَلَهُ الْمُلْكُ يَوْمَ يُنْفَخُ في الصُّورِ».
و در آيه دوم ميفرمايد [اين مجازاتها در آن روز واقع ميشود كه در صور دميده خواهد شد، و مجرمان را با بدنهاي كبود در آن روز گردآوري ميكنيم] «يَوْمَ يُنْفَخُ في الصُّورِ وَنَحْشُرُ الْمُجْرِميْنَ يَوْمَئِذٍ زُرْقاً».
و در آيه سوم ميفرمايد [به خاطر بياوريد آن روز را كه در صور دميده ميشود، و تمام كساني كه در آسمانها و زمين هستند در وحشت فرو ميروند، مگر كساني كه خدا بخواهد] «وَيَوْمَ يُنْفَخُ في الصُّورِ فَفَزِعَ مَنْ فِي السَّمواتِ وَمَنْ فِي الْأرْضِ اِلا مَنْ شاءَ الله».
و در آيه چهارم ميفرمايد [همان روز كه در صور دميده ميشود و شما فوج فوج وارد محشر ميشويد] «يَوْمَ يُنْفَخُ في الصُّورِ فَتَأْتُونَ اَفْواجاً».
قرآن مجيد از دو نفخ صور خبر ميدهد در نفخه اول همه موجودات زنده زمين و آسمان ميميرند، و در نفخ دوم كه نفخه حيات است همگي زنده و آماده براي حساب و كتاب ميشوند ولي آيات چهارگانه فوق همه يا غالباً مربوط به نفخ دوم يعني نفخ حيات در قيامت است.
در هر صورت اين توصيف قرآن از قيامت، حوادث زيادي را كه در آغاز آن روز واقع ميشود در نظرها مجسم ميكند، و اين تعبير از تعبيرهاي بسيار پرمعني است كه حوادث سخت و وحشتناك آن روز را از مقابل چشم دل عبور ميدهد و او را آگاه ميسازد.
براي اينكه بدانيم اين تعبير چه محتوائي در بر دارد به يك حديث از پيغمبر ا كرم (ص) كه در ذيل آيه چهارم (آيه 18نبأ روايت شده، و تنها به گوشه اي از اين حوادث اشاره مي كند ياد آور مي شويم
«معاذ بن جبل» ميگويد از رسول خدا(ص) تفسير آيه «يَوْمَ يُنْفَخٌ في الصُّورِ فَتَأْتُونَ اَفْواجاً» را پرسيدم، پيامبر(ص) فرمود از مطلب بزرگي سئوال كردي، سپس سيلاب اشك از چشمان مباركش جاري شد، و فرمود «اين افواجي كه به هنگام نفخ صور وارد محشر ميشوند ده گروه از امت من هستند كه خداوند آنها را از جماعات مسلمين جدا ميسازد گروهي به صورت بوزينگان هستند ـ آنها كه در ميان مردم سخن چيني و جاسوسي ميكنند، گروه ديگري به صورت خوكها خواهند بود ـ آنها كه اهل اموال حرامند ـ گروهي را با پاهايشان آويزان ميكنند ـ آنها كه رباخوارند ـ گروه ديگري نابينايند ـ آنها كه در قضاوت ستم ميكنند ـ و گروهي كر و لال وارد محشر ميشوند، آنها كساني هستند كه در اعمالشان گرفتار عُجبند، گروه ديگري زبانهايشان را به دندان ميجوند، آنها دانشمندان و سخن گوياني هستند كه گفتارشان از اعمالشان جدا است! و گروهي دست و پا بريده وارد ميشوند، و آنها آزار دهندگان همسايگانند، و گروهي را بر شاخههاي آتش دوزخ به دار ميآويزند، و آنها خبر چينان ميان مردم، و سلاطين ظالمند، و گروهي بدبوتر از مردارند، و آنها كساني هستند كه در اين دنيا در شهوات غرقند و حق الله را از اموالشان نميپردازند، و بالاخره گروهي لباسهاي آلوده به قطران (قطران ماده قابل اشتعال است) كه به تنهايشان چسبيده در تن دارند و آنها اهل كبر و غرورند»!
پيام قرآن ج 5
ايت الله مكارم شيرازي و ساير همكاران
مطالب این بخش جمع آوری شده از مراکز و مؤسسات مختلف پاسخگویی می باشد و بعضا ممکن است با دیدگاه و نظرات این مؤسسه (تحقیقاتی حضرت ولی عصر (عج)) یکسان نباشد.
و طبیعتا مسئولیت پاسخ هایی ارائه شده با مراکز پاسخ دهنده می باشد.